Ang Batang Maikli Ang Isang Paa
Mula sa kanyang pagsilang
ay maliit na ang isang paa ni Mutya. Malambot iyon at nakabaluktot. Nang siya
ay lumaki-laki, pinasuri siya ng kanyang mga magulang sa mahuhusay na mga
doctor. Ang sabi ng mga doctor ay wala na iyong remedyo. Habambuhay na raw
magiging lumpo si Mutya. Labis na nalungkot at naawa sa kanya ang mga magulang.
Lumaki
si Mutya na laging tinutukso ng mga kalaro. Lalo siyang naging tampulan ng
panunukso nang magsimula na siyang mag-aral.
“O,
hayan na si Pilantod! Padaanin ninyo!” tukso ng mga pilyong bata kay Mutya.
Sa
kabila ng lahat, hindi napipikon si Mutya. Hindi siya umiiyak sa panunukso sa
kanya. Lumaki siyang matapang at matatag. Pinalaki kasi siya ng kanyang ina na
madasalin. Mayroon siyang malaking pananalig sa Diyos kaya naman nagawa niyang
tanggapin ang kalagayan nang maluwag sa loob niya.
Habang
nagdadalaga ay nahihilig si Mutya sa musika. Nakakatugtog siya ng iba’t ibang
instrumento. Marami ang humahanga sa taglay niyang galing sa pagtugtog.
Upang
lalo pa siyang naging mahusay, pinag-aral siya ng kanyang ina ng pagtugtog ng
piyano. At natuklasan ni Mutya na kulang man siya ng paa, sobra naman siya sa
talino sa musika. Maraming mga guro sa musika ang humanga sa kanya. Lahat ay
gusto siyang maging estudyante.
Pagkaraan
pa ng ilang taon, ibang-iba na si Mutya. Isa na siyang kilalang piyanista.
Nakarating na siya sa ibang bansa tulad ng Amerika at Espanya. Tumugtog siya
doon. Naanyayahan pa nga siya sa palasyo ng hari ng Espanya para tumugtog sa hari.
Hindi na siya tinutukso ngayon. Hindi na pinagtatawanan. Sa halip, siya ay
hinahangaan na dahil lahat ay nagkakagusto sa kanyang pambihirang kakayahan sa
pagtugtog.
Aral
- Anuman ang iyong kalagayan sa buhay, matutong manalig sa Panginoon.
- Huwag makinig sa negatibong sinasabi ng iba tungkol sa’yo.
- Ang bawat tao ay may angking kakayahan na kung pagsusumikapan ay maaring maging mahusay ka dito.
Post a Comment