Ito ay kuwento mula sa probinsiya ng Bukidnon.
Noong unang panahon, nang ang langit ay malapit pa sa lupa, may isang matandang dalaga na lumabas para magbayo ng bigas. Bago siya nagsimula, inalis niya ang kuwintas sa leeg niya at ang suklay sa buhok niya at saka niya isinabit ang mga ito sa langit. Noong panahong iyon, nagmukha itong batong koral.
Pagkaraan, nagsimula na siyang magbayo at sa bawat pagtaas ng pambayo niya, natatamaan nito ang langit. Sa tagal ng kaniyang pagbabayo sa bigas, pataas din nang pataas ang pagtama sa langit ng kaniyang pambayo. Tumaas din nang tumaas ang langit hanggang sa hindi na niya makita ang kaniyang kuwintas at suklay.
Hindi na muling bumaba ang langit. Ang kaniyang suklay ang naging buwan at ang mga beads sa kaniyang kuwintas ang naging mga bituin na nagkalat sa kalangitan.
Post a Comment