Tayo'y magsayaw, irog ko, ng tinikling,
Tulad ng sayaw ng lolo't lola natin;
Ang mga hakbang kung di pagbubutihin,
Dalawang kawayan tayo'y iipitin.
Kung nagsasayaw ka, giliw, ng tinikling,
Kumpas ng kawayan kahit mapatulin;
Ang mga binti mo'y kay hirap hulihin,
Sing ilap ng puso mo sa pag-giliw.
At sa tinikling na tigib ng panganib,
Ang hindi maingat, maiipit;
Pusong maharot ganyan din sa pag-ibig,
Ang makakamit paghakbang ay ligalig.
Post a Comment