Mga Tula (Poems)

May nagsasabing ang tula ay pagpapahayag ng maririkit na kaisipan sa maririkit na pananalita.  Sa ganyang kahulugan, hindi kailangang maging sukat ang mga taludtod ng isang tula.  Ang pagiging sukat ng mga taludtod ay nakararagdag sa kariktan ng tula, datapwa't hindi isang kailangang sangkap sa ipinagiging tula ng isang katha.  Iyan ang dahilan, marahil, kung bakit nitong mga kararaang panahon ay may tinawag na malayang tula.

At ano naman ang tinatawag na marikit na kaisipan?  Tinatawag na marikit na kaisipan yaong pumupukaw sa marangal na damdamin.  Samakatwid, hindi balanang tinatawag na tula ng marami ay tula na ngang dapat kilalanin.

At ang marikit na pananalita? Walang iba kundi ang pananalitang hindi man makinis ay hubad naman sa kalaswaan, hindi lumalapastangan sa mga bagay na kinikilala nating banal, at hindi nagpapahayag ng pag-aglabi sa isang tao dahil sa mga taglay nitong kapintasan.

May mga tulang tinatawag na talambuhay, tula ng damdamin, tulang pandulaan, atbp.  Ang matatandang awit at korido natin ay nabibilang sa una.  Ang mga tulang nagpapahayag ng paghanga, pag-ibig, kalungkutan, at iba pa, ay nabibilang sa pangalawa.  Ang tulang pandulaan ay yaong ginagamit sa tanghalan.