Ang Nawawalang Prinsesa
Nawawala ang prinsesa
gabi-gabi ngunit walang makapagsabi kung saan siya pumupunta.
Nagpabalita
na ang hari na ang sinumang makapagtuturo kung saan tumitigil ang anak tuwing
hating-gabi ay bibigyan ng kalahati ng kaharian at, kung binata, ay ipakakasal
sa prinsesa. Ngunit, kapag nabigo ang nagprisintang magbabantay, pupugutan siya
ng ulo.
Marami
ang nagtangkang makipagsapalaran hindi lamang dahil sa kayamanang matatamo
kundi dahil sa napakaganda raw ng prinsesa. Ang lahat ng mga ito ay nabigo.
Wala pa ring makapagsabi kung bakit nawawala ang prinsesa sa hating-gabi.
Sa
kalagitnaan ng gubat na malapit sa palasyo, may isang dampang tinitirhan ng
isang matandang mangkukulam. Isang araw ay dinalaw ang matanda ng binatang
napamahal sa kanya dahil madalas siyang tulungan nito.
Ngayon
naman, ang binata ang humihingi sa kanya ng tulong. “Maganda pong talaga ang
prinsesa kaya tulungan po ninyong magtagumpay ako sa kanya.”
Binigyan
siya ng matanda ng isang balabal na kapag kanyang isinampay sa mga balikat niya
ay hindi siya makikita ninuman. Binindisyunan siya ng matanda at pinagbilinang
magpakaingat bago siya nagpaalam.
Nang
gabi ring iyon, nasa labas na nga siya ng silid ng prinsesa at handang
magbantay. Biglang nabuksan ang pinto at tumambad sa kanyang paningin ang napakagandang
binibini.
May
iniabot sa kanyang isang basong inumin na noong makatalikod ang prinsesa ay
kanyang itinapon sa isang masitera ng halaman. Naluoy agad ang mga dahon ng
halaman.
Nagkunwaring
natutulog, ang binata sanhi ng tinunggang inumin. Nang maramdaman niyang
lumabas sa silid ang prinsesa, isinoot niya ang mahikang balabal at sinundan
niya ito. May dinaraanan palang tagong pintuan ito na palabas sa palasyo.
Sumakay
sa isang naghihintay na karwahe ang prinsesa. Di nito alam ay kasama ang binata
dahil hindi niya nakikita ito.
Nagtuloy sa isang malayong gubat ang karwahe. Sa gitna ng mga kahuyan
huminto ito at bumaba ang prinsesa. Nakipag sayaw siya sa mga gitanong
nagkakaipon doon at nagsasaya.
Sa likod ng isang puno, tinanggal ng binata ang kanyang balabal at
naglagay ng maskara.
Nilapitan niya ang prinsesa at sila’y nagsayaw. Nagsayaw sila nang
nagsayaw hanggang mapagod ang dalaga at halos mabutas ang mga suwelas ng
sapatos.
Muling isinoot ng binata ang balabal nang paalis na ang karwahe at sila’y
bumalik sa palasyo.
“Masasabi mo ba kung bakit nawawala ang prinsesa sa hating-gabi?” tanong
ng hari nang humarap sa kanya ang binata kinaumagahan.
“Opo, Mahal na Hari! Nakikipagsayaw po siya sa mga gitano sa gubat
gabi-gabi. Ito po ang katunayan. Itong halos warak nang sapatos na kinuha ko sa
kanyang pinagtapunan matapos na makasayaw siya.”
Ipinatawag ng hari ang prinsesa at hindi naman ito makatanggi sa amang
nagpakita ng katunayan.
Balak pa sana ng prinsesa na umayaw na maging asawa ang binata, ngunit
nang ilagay nito ang maskara, nakilala niya ang kasayaw na kinagiliwan nang
nagdaang gabi.
Tumugtog ang banda at masuyong niyaya ng binata na magsayaw sila ng
prinsesa na masaya namang yumakap sa kanya.
Aral
- Maging masunurin sa magulang.
- Huwag aalis ng bahay ng hindi nagpapaalam.
- Kilalanin muna ang isang tao bago ito husgahan.
Post a Comment